خشونت از دیدگاه روان شناسی یعنی ناتوانی در کنترل خشم. بنابراین برخلاف آن که برخی خشونت را نشانه قدرت می دانند، نمایانگر ضعف و درماندگی فرد در مقابله با مشکلات و کنترل خود است و بدیهی است کسی که از کنترل حالات خود ناتوان است، فرد قدرتمند و موفقی در زندگی نخواهدبود.
خشم ازجمله هیجان هایی است که بطور طبیعی و ذاتی در همه افراد با تفاوتهایی وجود دارد و انسان در طول زندگی خود می آموزد و یا باید بیاموزد که هیجان هایش را تحت کنترل خود درآورد و در سطح متعادل نگاه دارد

قرآن ما را به کنترل انفعال خشم   سفارش کرده است، زیرا انسان وقتی خشمگین می شود فکرش از کار باز می ماند و قدرت صدور احکام و دستورهای صحیح را از دست می دهد و نیز در اثنای  خشم ، غده های چربی در کلیه، هورمون آدرنالین ترشح می کنند، این هورمون بر کبد اثر می گذارد و باعث می شود که کبد مقدار زیادی مواد قندی ترشح کند و این عمل باعث افزایش نیروی بدن انسان می شود و او را قادر می سازد که برای دفاع از خود، نیروی عضلانی لازم را به کار گیرد و افزایش نیروی بدنی به هنگام انفعال خشم ، باعث آمادگی بیشتر انسان جهت تجاوز فیزیگی به کسی که موجب بر انگیختن خشمش شده است می شود. از این رو به چند دلیل، حکومت بر نفس در حالت خشم مفید خواهد بود:

1- انسان، قدرت خویش را بر تفکر سالم و صدور احکام و دستورهای صحیح حفظ می کند و کاری انجام نمی دهد یا سخنی ابراز نمی کند که بعداً پشیمان شود.

2- انسان، تعادل جسمی خود را حفظ می کند بنابراین، تشنج جسمی ناشی از افزایش نیرو که آن هم نتیجه افزایش ترشح مواد قندی توسط کبد است، به او دست می دهد و به این ترتیب از دست زدن به اعمال خشونت آمیز مانند تجاوز فیزیکی به دشمن که اغلب در هنگام  خشم اتفاق می افتد، دوری می کند.

3- در دست داشتن کنترل حالت انفعالی  خشم و عدم تجاوز، اعم از جسمی یا لفظی، به دیگران و تداوم رفتار نیک و توأم با آرامش نسبت به مردم، قاعده باعث ایجاد آرامش در طرف مقابل می شود و خود او را نیز وا می دارد که به خود بیاید و آرامش خود را باز یابد و این مسأله بدون شک منجر به جلب دوستی و محبت مردم می شود و به طور کلی به حسن روابط انسانی کمک می کند.

4- حکومت کردن بر انفعال خشم از نظر بهداشتی نیز سودمند است، زیرا این کار همان طور که قبلاً اشاره کردیم، انسان را از بسیاری از امراض جسمی که معمولاً در نتیجه انفعالات شدید به وجود می آیند، دور می سازد.

خداوند نیز به افرادی که برخشم خود غالب شوند، وعده ثوابی عظیم داده است. "بشتابید به سوی مغفرت پروردگار خود و به سوی عشقی که پهنای آن آسمانها و زمین را فرا گرفته و برای پرهیزگاران مهیاست آنهایی که از مال خود به فقرا در حال وسعت و تنگدستی انفاق کنند وخشم و غضب فرو ننشانند و از بدی مردم در گذرند (چنین مردمی نیکوکارند) و خدا دوستدار نکوکاران است." (آل عمران،  آیه 133و134

دیدگاه  بزرگان دینی ، علما ، حکما ، فیلسوفان و مشاهیرعلم و فرهنگ و  ادب دنیا را  در مورد  خشم و نکوهش آن.

نبی مکرم اسلام ، حضرت محمد (ص):

نیرومندی به به زور بازو نیست ، نیرومند کسی است که به خشم خود غالب آید.

آن کس که خشم را از سرزمین دلش برکند و به نفس خویش چیره شود از بزرگان بنی ادم است.

خشم از آتش است ، با آب آن را فرو نشنانید .

مولای متقیان امیرالمومنین علی (ع) :

خشم و غضب خرد را تباه می کند و انسان را از درستی دور می سازد.

شجاعت از آن کسی ست که خشم خود را با آب حلم فرونشاند.

امام جعفر صادق (ع):

از خشم و غضب بپرهیزید ، زیرا غضب شخص را به مذلت پوزش طلبیدن وادار می سازد.

سعدی :

مرد نه آن است که حمله اورد ، بلکه مرد آن است که در وقت خشم  خود را بر جای بدارد و پای از حد انصاف بیرون ننهد .

سیسرون :

نفرت همان خشم و غضب است که روی هم انباشته شده است.

غضب و خشم کلید هرشری ست.

بقراط حکیم :

بردباری در زمان خشم و خوشروئی در هنگام عسرت مشگلترین کارهاست.

استاهل :

چیزی که جبران ناپذیر است خشم مهار نشده است.

مونت نین :

تنبیه در هنگام خشم اصلاح نیست ، بلکه انتقام است.

بوذرجمهر:

انسان باید که تیزی آتش خشم را به آب حلم فرو بنشاند و شیطان هوس را با افسون خرد در شیشه کند و بنای کارها را به لطف بنهد.

فیثاغورث :

خشم با دیوانگی آغاز میشود و با پشیمانی پایان می پذیرد.

والتر پوپ:

خشمگین شدن  انتقام خطاهای دیگران را از خود گرفتن است .

لابرویر:

خشم یک کینه مکشوف و موقتی ست ، ولی کینه یک خشم دائم و محفوظ است.

گوستاولوبون :

دقیق ترین ارواح بشر به محض اینکه در قلمرو تعصب قدم گذاشت قدرت باریک بین و تعقل خود را از دست میدهد.

رسه گور :

غضب نابیناترین ، شدیدترین و زشت ترین ناصحان است.

در پست بعدی که آخرین قسمت این مبحث هست ، چگونگی مقابله و کنترل و مدیریت خشم را با هم خواهیم آموخت